Notre Dame Katedrali’nde Bulunan Lahitler İnceleniyor

Bilim insanları, Notre Dame Katedrali’nin nefinin altında “olağanüstü ve duygusal” olarak nitelendirilen iki kurşun lahitin sırlarını açığa çıkarmaya başladığını duyurdu.

Lahitlerden ilki, 1710’da, uzmanların hareketsiz bir yaşam sürmüş gibi göründüğünü söylediği bir baş rahibin kalıntılarını içeriyor.

İkinci lahitteki kişinin kimliği henüz belirlenmedi – ve belki de asla belirlenemeyecek – ancak 14. yüzyılda yaşamış olabilecek genç, zengin ve ayrıcalıklı bir soylu olduğuna inanılıyor.

 Mezarlar, Nisan 2019’da yangınla harap olan katedralin merkezindeki transept geçidin zemininin altına gömülmüş, katedralin orijinal 13. yüzyıldan kalma ara perdesindeki heykel ve diğer eserlerin bir parçası olarak ortaya çıkarıldı.

Mezar yerleri “olağanüstü bilimsel kaliteye sahip” olarak tanımlandı ve katedralin yeni kulesini kurmak için ağır iskele kurulacak olan zeminin altında önleyici bir kazıdan sonra bulundu.

Ortaya çıkarılan eserlerin çoğu, katedral tabanının ancak 20 cm altında keşfedilirken, vücut şeklinde bir kurşun lahit ise bir metre derinliğe gömülmüştü. Toulouse’daki uzmanlar tarafından açıldığında, araştırmacıların “Le Cavalier” adını verdiği, muhtemelen 30’lu yaşlarında bir adamın kalıntılarını içerdiği anlaşıldı. Kalça kemikleri onun deneyimli bir binici olduğunu gösteriyordu.

Cesedin şekline göre şekillendirilmiş tabutun üzerinde isim levhası yoktu ve başın etrafındaki kurşun delikler, kalıntıların havaya maruz kaldığı ve ciddi şekilde bozulduğu anlamına geliyordu.

Bilim insanları tabutun içinde bulunan kumaş ve bitki parçalarını incelemeye devam ediyor ve orta çağlarda nadir bir uygulama olarak mumyalandığını ve çiçeklerden bir taçla gömüldüğünü söylüyor.

İkinci kurşun lahit üzerindeki pirinç levha, yine 1910’da Seine’nin tarihi selinden kaynaklanan hava ve su sızmasına maruz kalmıştı. Bu da 1710 Noel Arifesinde 83 yaşında ölen Notre Dame Katedrali’nin kanonu Antoine de la Porte’nin kalıntılarını içerdiğini doğruluyor.

Tabutların açılmasını denetleyen Toulouse III Üniversitesi’nde biyolojik antropoloji profesörü Eric Crubézy, iki adamın kendi dönemlerinde katedralin kalbindeki bu tür prestijli mezarlara gömülmelerinin açıkça önemli olduğunu söylüyor.

Meçhul süvari, öldüğü sırada ara perdedeki (din adamlarını ve koroyu cemaatten ayıran, kanal ile nef arasında süslü bir bölme) büyük haçın dibine gömülmek için seçkinlerin bir üyesi olmalıydı. 17. yüzyıllarda Karşı-Reformasyon sırasında Fransa’nın Katolik kiliselerindeki ara perdelerin çoğu kaldırıldı.

Crubézy, genç adamın öldüğünde dişlerinin çoğunu yok eden “kronik bir hastalık” geçirdiğini söylüyor. Hayatının son aşaması zor geçmiş olmalıydı. Ölen aristokratın kafatasında, bebekken bir başlık veya saç bandı takmanın neden olduğu bir deformasyon da vardı.

Fransa’nın ulusal arkeoloji enstitüsü Inrap tarafından yürütülen kazının bilim ekibine başkanlık eden Christophe Besnier, düzenlediği basın toplantısında şunları söyledi:

“Ölüm tarihi 16. yüzyılın ikinci yarısı veya 17. yüzyılın başı ise, elimizdeki ölüm kaydından kimliğini tespit edebiliriz. Bundan daha erkense, muhtemelen kim olduğunu asla bilemeyeceğiz.”

Crubézy, şövalyenin aksine, de la Porte’nin “olağanüstü iyi dişlere” sahip olduğunu söylüyor. “Yaşına göre dikkat çekiciydiler. Bunu çok nadir görüyoruz ama dişlerini temizlediği ve bakımını yaptığı çok açık.”

De la Porte zengindi, etkiliydi ve Jean Jouvenet’nin “The Mass of Canon Antoine de la Porte” adlı tablosu da dahil olmak üzere, şu anda Louvre’da bulunan birkaç sanat eserini sipariş etmekle kalmadı, aynı zamanda Notre Dame Katedrali korosunun yenilenmesi için 10.000 livre ödedi. Bu, o dönem için küçük bir servet değerindeydi. Yıkılan ara perdenin bir kısmı mezarının yapımında kullanılmıştı.

Nisan 2019’da Paris’in en sembolik ve ziyaret edilen anıtlarından biri olan 850 yıllık katedrali neredeyse yok eden yangının ardından, Başkan Emmanuel Macron katedrali beş yıl içinde yeniden inşa ettirip ayinlere açma sözü verdi.

Inrap ekibi, anıtın kulesini yeniden inşa etmek için 30 metre yüksekliğinde, 600 tonluk bir iskele inşa edilmeden önce, Şubat ve Nisan ayları arasında katedral tabanının bir bölümünün altında bir “önleyici kazı” yürütmesi için çağrıldı. Arkeologlara kesin bir zaman çerçevesi ve kazıyı yürütmeleri için yalnızca belirli bir alan verildi.

Inrap başkanı Dominique Garcia, insan kalıntılarının “arkeolojik nesneler” olmadığını ve kültür bakanlığının onlara ne olacağına karar vermesi için Paris’e gönderilmeden önce araştırmanın “baştan sona saygıyla” ele alınacağını yineledi.