Forbes: Türkiye, Eurofighter Typhoon görüşmesi ile ABD'ye alternatifsiz olmadığı mesajını veriyor
Türkiye, İngiltere ile Eurofighter Typhoon görüşmesi yaparak ABD'ye alternatifsiz olmadığı mesajını veriyor. Bu jetler, Türkiye önümüzdeki on yıl içinde beşinci nesil bir uçak geliştirene kadar, Türk ordusuna hizmet verebilir.
Türkiye, tahminen 24-48 adet Eurofighter Typhoon savaş uçağını içeren milyarlarca dolarlık bir silah paketi anlaşması için İngiltere ile görüşmelerde bulunuyor.
Bu görüşmeler, Türkiye'nin ABD ile 40 gelişmiş Block 70 F-16 savaş uçağı ve 79 modernizasyon kiti için 20 milyar dolarlık başka bir anlaşmanın kaderinin belli olmaması nedeniyle gerçekleşiyor.
ABD Kongre'sinin önemli muhalefeti nedeniyle bu anlaşma askıda kaldı ve Türk Hava Kuvvetleri muhtemelen birkaç nedenden dolayı Eurofighter alımını memnuniyetle karşılayacak.
Middle East Eye'a göre, önerilen anlaşmanın değeri 10 milyar doların üzerinde ve ayrıca C-130J Hercules nakliye uçakları, Type 23 fırkateynleri ve Türkiye'nin ABD yapımı M60 tankları için yeni motorları içeriyor.
Türkiye, Amerika Birleşik Devletleri'ne F-16'lara alternatifleri olduğunu göstermek için hamlelerini yapıyor ve gelişmiş Eurofighter'ları içeren bir anlaşma olasılığını açıkça gösteriyor.
Aslında bu hamle, Türkiye'nin, İngiltere'nin Ankara'ya satmaya can attığı Eurofighter da dahil olmak üzere alternatif 4.5 nesil jetler satın almayı ilk kez düşünmesi değil.
Son yıllarda Türk yetkililer, ülkenin Su-35 savaş uçakları için Rusya'ya dönebileceğini de öne sürdüler. Türkiye'nin Ekim 2021'de F-16 anlaşmasını ilk kez talep etmesinden sadece bir hafta önce, Türkiye Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan Rus mevkidaşı Vladimir Putin ile bir araya geldi ve jet motorları, savaş gemileri ve hatta denizaltılar inşa etmek için ortaklık kurma konusunu görüştü.
O görüşmeden kısa bir süre sonra Türkiye'nin F-16 istemesi, ABD'nin talebi reddetmesi durumunda Erdoğan'ın başka alternatiflerinin de olduğunun sinyalini verme yolu olarak görülebilir.
Aslında bu tür müzakere taktiklerini kullanan tek ülke Türkiye değil.
1998'de Birleşik Arap Emirlikleri (BAE), 80 adet F-16 Block 60 için dönüm noktası niteliğinde bir anlaşma yaptı. Bu, o dönemde üretilmiş en gelişmiş savaş uçağı çeşidiydi ve ABD Hava Kuvvetleri tarafından uçurulanlardan bile daha gelişmişti. BAE bu anlaşmadan bir yıl önce Fransa'dan 30 adet Mirage 2000-9 jeti satın alarak, ABD'nin F-16 anlaşmasını kabul etmemesi durumunda başka geçerli seçeneklerinin olduğunun sinyalini vermişti.
1970'lerin sonlarında da, Carter yönetimi Suudi Arabistan'a 60 adet F-15 Eagle satış anlaşması imzalamıştı ve bu, o zamanlar krallık için türünün en büyük silah anlaşmasıydı. O dönemde Riyad da, alternatifleri olduğunu alenen göstermek için Fransız hükümeti ile Dassault Mirage F1'lerin potansiyel satışı için müzakereler başlatmıştı. Ancak Suudiler nihayetinde BAE'nin aksine hiçbir zaman görüşmelere rağmen Fransız jetlerini satın almadı.
Elbette, Türkiye'nin BAE gibi mi yoksa Suudi Arabistan gibi mi hareket edeceği henüz belli değil. ABD Kongresi bu konuda kararlı kalırsa ve F-16 anlaşmasını süresiz olarak engellerse, Ankara'nın Eurofighters için İngiltere'ye dönmesi kesin olabilir.
Bu jetler, Türkiye önümüzdeki on yıl içinde beşinci nesil bir uçak satın alana veya geliştirene kadar, Türk ordusuna geçici savaş uçakları olarak hizmet verebilir.
Özellikle Türkiye Savunma Bakanı Hulusi Akar'ın daha önce Yunanistan'ı Fransız Hava Kuvvetleri tarafından kullanılmış Rafale savaş uçakları alması nedeniyle eleştirdiği düşünülürse, Türkiye'nin uçağı daha erken teslim almak için bazı ikinci el Eurofighter'ları seçmesi de dikkate değer olacaktır.
Diğer yandan Ankara, F-16 anlaşması için onay alsa bile, Eurofighter satın alma sürecini hızlandırabilir.
Ayrıca; 24-48 adet Eurofighters'ın satın alınması, Türkiye'nin eskiyen F-4 Phantom'larını değiştirmek için de ideal bir çözüm olacaktır.
Bunun mantığı ise, Türk Hava Kuvvetleri'nin bel kemiği olan F-16'ların şu anda modernizasyon kitlerine ihtiyaç duyması ve Yunanistan'ın yakın zamanda satın aldığı 24 Rafales'e karşı Eurofighters'ların gerekli olduğu düşüncesidir.