II. Frederick’in korkunç deneyi

Çocukların, toplumun onlara öğretecekleri dışında; doğuştan getirdikleri bir dil var mıydı? Eğer çocuklara konuşmayı öğretmezsek, büyüyünce nasıl bir iletişim yöntemi kullanırlar?

İmparator bir talimat verdi ve 50 bebeği denek olarak aldılar. Bebeklerin bakımından sorumlu bakıcılar, bebeklerin sadece altlarını değiştirip, mamalarını verdi. Bebeklerle hiç konuşmadılar ve göz teması kurmadılar.

Deney belirli bir süre devam etti ancak istenildiği gibi bir sonuca ulaşılamadı. Çünkü bebeklerin tamamı konuşacak yaşa gelmeden hayatlarını kaybettiler.

Peki bunun sebebi ne?

Bebeklerin ölmesine neden olan şey beyindeki Hipokampus merkezi. Bebeklerle iletişim kurulmadığı için, bebeklerin beynindeki Hipokampus bölümü istenmediğini düşündü.

Bu mesaj da tüm beyne yayıldı. Beyin bu mesajı aldığı için bebeğin ihtiyaç duyduğu beyinsel salgılamaları durdurmuş. Dolayısıyla bebekler de yavaş yavaş ölmeye başlamışlar.

Bebekler için büyük bir talihsizlik olan bu deneyin bugün yapılması mümkün değil. Deneyin sonucundan da anlıyoruz ki, konuşulmayan, kucaklanmayan, öpülmeyen bebek yaşamıyor.

Bebeklerin sağlıklı gelişimi için, onlarla sürekli etkileşim halinde olmak; konuşmak, dokunmak ve kucaklamak gerekiyor.