ABD ve Avrupa, Ukrayna'nın S-300 hava savunma sistemi ve R-27 hava-hava füzelerine alternatif geliştirmeye çalışıyor

ABD, Avrupa şirketleri ve Ukrayna, Rus S-300 SAM (Karadan Havaya Füze) sistemi ve Ukrayna Ordusunun kullandığı R-27 AAM (Havadan Havaya Füze) yerine geçecek bir sistem geliştiriyor.

Savunma Bakanı Lloyd Austin, Almanya'daki Ramstein hava üssünde düzenlenen 24. Ukrayna Savunma Temas Grubu'nun Ukrayna konulu toplantısı sırasında bunu açıkladı.

Austin şunları söyledi:

“Bu arada ABD, bazı Avrupalı şirketlerin de yardımıyla Ukrayna ile birlikte S-300 karadan havaya füze sistemi ve R-27 havadan havaya füzenin yerine geçecek bir füze tasarlamak ve üretmek için çalışıyor.”

Füzenin teknik ve tasarım konfigürasyonları bilinmemekle birlikte, Şubat 2022'den bu yana Ukrayna ve NATO arasındaki savunma-teknik iş birliğine dayanarak bazı tahminler yapılabilir.

Askeri-teknolojik iş birliklerine ilişkin raporlar, hava savunma füzeleri gibi yeni ve şiddetle ihtiyaç duyulan bir silah için iş birliği yapmalarının sadece bir zaman meselesi olduğunu gösteriyordu.

Ukrayna'nın kullandığı hava savunma sistemleri

Ukrayna'nın Patriot, NASAMS, IRIS-T ve SAMP/T gibi ABD ve Avrupa menşeli SAM'ları idareli olarak kullanılıyor.

Kiev, Rus Kh-101 ALCM (Havadan Fırlatılan Seyir Füzesi), İskender taktik balistik füzesi, Kalibr denizden fırlatılan seyir füzesi ve Geran-2 dolnan mühimmatlarının vurulmasının ardından azalan stoklar konusunda sık sık alarm veriyor.

Sovyet döneminden kalma S-300, Rusya'nın uzun ve orta menzilli hava savunmasının temel dayanağı olmaya devam ederken, Ukrayna'nın elinde de 25 ila 30 adet S-300PT/PS varyantı bulunuyor.

Militarnyi'ye göre Ukrayna 5V55 füzelerini “artık üretmediği” için “bugün asıl sorun uçaksavar füzelerinin akut kıtlığı”.

The Aviationist'in RuAF (Rus Hava Kuvvetleri) ile hava muharebelerine ışık tutan Ukraynalı bir pilota dayandırdığı haberine göre Moskova ise çok sayıda S-300 kaybetmiş olsa da bu füzelerden hala “bol miktarda” bulunuyor.

Ukrayna 2020'den beri 5V55'in üretiminde “ustalaşmaya” ve orijinal 48D6 katı yakıtlı motoru yerli olarak geliştirilmiş bir motorla değiştirmeye “çalışıyor”.

Hatta bir dizi yer testinden bile geçti.

Bu arada, bir başka Sovyet dönemi füzesi olan R-27 AAM'in R-27ER ve R-27ET olmak üzere iki önde gelen çeşidi mevcuttur.

ET, menzilini kısaltan bir kızılötesi arayıcı başlığa sahiptir. ER ise yarı aktif bir radar arayıcı başlığa ve pasif bir radar alıcısına sahiptir.

“ER, fırlatan avcı uçağından sürekli bir bağlantı gerektirir. Pilot radarı kapatırsa ya da jetin burnunu başka yöne çevirirse bu bağlantı kaybolabilir ve füzenin ıskalamasına neden olabilir,” diyor MiG-29'u uçuran Hava Komodoru rütbesindeki bir Hint Hava Kuvvetleri pilotu.

Fırlatılan avcı uçağı aynı zamanda düz bir uçuş sırasında radarı çalışır haldeyken kendini ifşa ediyor.

Militarnyi, Ukrayna'nın 2021 yılında R-27'nin yerini alabilecek radar arayıcı başlıklı “UP-277” orta menzilli AAM'sini sunduğunu da sözlerine ekledi.

Ukrayna'nın yenileme çabaları

Savaşın başladığı Şubat 2022'den bu yana NATO ve Ukrayna Sovyet döneminden kalma platformları Batılı silahlarla birleştirme konusunda önemli adımlar attı. Bunlardan en dikkat çekeni, Kırım ve çevresindeki Rus kara mevzilerine bazı kayda değer ve acı verici saldırılar gerçekleştiren Su-24 Fencer avcı-bombardıman uçağından Storm Shadow/SCALP-EG ALCM'lerin (Havadan Fırlatılan Seyir Füzesi) birleştirilmesiydi.

Ukrayna Hava Kuvvetleri'ne ait MiG-29 ve Su-27'ler de AGM-88 HARM (Yüksek Hızlı Anti-Radyasyon Füzesi) ateşlemektedir.

Diğer mühimmatlar arasında GBU-39 SDB (Küçük Çaplı Bomba) ve Fransız AASM Hammer bulunmaktadır.

Bu birleşmeler, Rus radarlarının Batı füzeleriyle 'konuşabilmesi' için özel fırlatıcılar, taşıyıcı raflar, elektrik kabloları ve muhtemelen yeni kodlar ve algoritmalar içeren veri yolları geliştirilerek gerçekleştirilmiştir.

Ekim 2023'ten bu yana rapor edilen Ukrayna ve ABD “FrankenSAM” projelerinde, eski ve eski RIM-7 Sea Sparrow ve AIM-9M Sidewinder AAM'lerinin Sovyet dönemi Buk fırlatıcılarıyla birleştirildiği görülmüştür.

Diğer örnekler arasında Patriot önleme füzelerinin eski Ukrayna radar sistemleriyle bir araya getirilmesi de yer almaktadır.

Rusya ayrıca Şubat 2023'te Ukrayna'nın Sovyet döneminden kalma Strizh-141 yüksek hızlı keşif İHA’sının savunma devi Raytheon tarafından yeni navigasyon sistemleriyle modifiye edildiğini iddia etti.

Ukrayna'nın Rusya'ya yönelik USV ve İHA saldırılarına NATO'nun verdiği ISR desteği de Moskova'nın radar teknolojisi, konuşlanması, frekansları ve Su-34 Fullback gibi avcı-bombardıman uçaklarının radar profilleri hakkında önemli bilgiler verdi.

Bunlar NATO analistleri ve danışmanları tarafından kapsamlı bir şekilde incelenmiş olmalıdır.

Bu veri yığınları, Ukraynalı AD mürettebatının geri bildirimleriyle Rus uçaklarını öldürmek üzere özelleştirilmiş füzelerin arayıcı başlık ve itici güç konfigürasyonunu bilgilendirecektir.

Kontrol istasyonlarındaki operatör arayüzlerinin, en azından ergonomik açıdan, kullanım kolaylığı sağlamak ve eğitim ve oryantasyon süresini azaltmak için daha kültürel olarak Ukraynalı olması da mümkündür.

Ukrayna'nın devlet savunma şirketi Ukroboronprom ve Luch Tasarım Bürosu'ndan mühendislerin önemli bir katılım göstermesi beklenebilir.

Eğer iyi sonuçlanırsa, bu girişim ABD ve müttefikleri arasında nadir görülen başarılı bir savaş zamanı silah geliştirme iş birliğine dönüşebilir, özellikle de her ikisi de konvansiyonel savaşlar için devasa yatırımlar ve üretim hatlarıyla savunma sanayilerini canlandırırken.

Bileşenler, tertibatlar, alt sistemler ve sensörler ve aktüatörler gibi unsurlar, üretimin ölçeklenebilirliğine ve operasyonel hale getirilmesine yardımcı olmak için kanıtlanmış tedarik zincirlerinden belirlenecek ve satın alınacaktır.

Füzelerin açık sistem mimarisi, modüler tasarımlar ve 3D-baskı/eklemeli üretim ile üretilme olasılığını da göz ardı edemeyiz; zira ordular uyarlanabilirliği, seri üretilebilirliği teknolojik incelik ve sağlamlığın önüne koymaktadır.

Ancak, Rusya'nın hava üslerine ve savunma sanayisine yönelik ateş tehdidi göz önüne alındığında, bunların tamamen Ukrayna'da üretildiğini hayal etmek zor olacaktır.

Bu silahın imha etmesi gereken füzelerin ya da jetlerin kurbanı olduğunu görmek ironik olacaktır.

Bu nedenle NATO'nun bu silahı üretmesi ve Ukrayna'ya nakletmesi mantıklıdır.

Aslında, NATO'nun Ukrayna'ya yapılan bağışların ardından silah stoklarını yenileyene kadar geçici bir düzenleme olarak sistemin tamamını veya biraz gelişmiş bir türevini kendi kullanımı için benimsemesi de muhtemeldir.