11 Eylül saldırıları komplo mu gerçek mi

Son 22 yıldır, 11 Eylül 2001'de ABD'ye yönelik terörist saldırılarla ilgili komplo teorileri tüm dünyayı kasıp kavuruyor. Örneğin New York City'deki İkiz Kulelerin yıkılması, yirmi yıldır bu iddianın propagandasını yapan "doğruculara" göre içeriden yapılan bir işti.

Hem Dünya Ticaret Merkezi (WTC) kulelerinin hem de daha küçük olan WTC 7'nin birkaç saat sonra çökmesi başlangıçta bazı uzmanları bile şaşırttı. Ancak daha sonra yapılan çalışmalar, DTM'nin yapısal bütünlüğünün yoğun yangın ve uçakların verdiği ağır hasar nedeniyle tahrip edildiğini gösterdi.

Ancak bu açıklama , her üç binaya da önceden patlayıcı döşendiğini ve bir dizi kontrollü yıkımla yerle bir edildiğini iddia eden komplo teorisyenlerini etkilemedi .

İddia 1 - Yaygın hasar

Kaçırılan ilk uçak, Dünya Ticaret Merkezi'nin 110 katlı Kuzey Kulesi'nin 94. ila 98. katları arasında düştü; ikinci jet 110 katlı Güney Kulesi'nin 78. ila 84. katlarına çarptı. Çarpma ve ardından çıkan yangın, her iki binada da asansör hizmetini aksattı.

Ayrıca kuleler çökmeden önce her iki binanın lobileri de gözle görülür şekilde hasar gördü. San Diego Bağımsız Medya Merkezi web sitesindeki (sandiego.indymedia.org) bir gönderide, "Jetin çarpmasının 80 kat aşağıda bu kadar yaygın bir hasara yol açması MÜMKÜN DEĞİLDİR" iddiasında bulunuldu.

"DİĞER PATLAYICILARIN (... beyin sarsıntısı bombaları gibi) uçak kazasıyla aynı anda birinci kulenin alt katlarında ZATEN PATLATILDIĞI AÇIK ve inkar edilemez."

Gerçek 

Federal Acil Durum Yönetimi Ajansı'nın (FEMA) Mayıs 2002'de hazırladığı ön raporun ardından, ABD Ticaret Bakanlığı'nın bir kolu olan Ulusal Standartlar ve Teknoloji Enstitüsü (NIST), 2005 baharında başka bir rapor yayınladı. NIST, ilk bulgularını paylaştı. o zamanlar Popular Mechanics'le birlikte çalışıyordu ve baş araştırmacısını muhabir ekibimizin hizmetine sunmuştu.

NIST araştırması, uçak enkazının Kuzey Kulesi'nin merkezindeki elektrik tesisatı şaftlarını keserek jet yakıtı yakmak için bir kanal oluşturduğunu ve bina boyunca ateşli bir yıkım oluşturduğunu ortaya çıkardı.

NIST danışmanı ve yanma uzmanı Forman Williams, "Yakıtın nereye gittiğini belgelemek çok zor" diyor, "ancak atomize olup yanıcı olursa ve bir ateşleme kaynağına ulaşırsa patlayacaktır."

Asansör boşluklarından aşağıya doğru ilerleyen yanan yakıt, asansör sistemlerini bozabilir ve lobilerde büyük hasara neden olabilirdi. NIST, "bazı asansörlerin zemin kata çarptığı" yönünde birinci şahıs ifadesini duydu .

Maryland Üniversitesi'nde mühendislik profesörü ve NIST danışmanı James Quintiere, "Lobi katında kapılar çatlayarak açıldı, alevler çıktı ve insanlar öldü" diyor. Benzer bir gözlem Jules ve Gedeon Naudet'nin 11 Eylül adlı Fransız belgeselinde de yapılmıştı .

Jules Naudet, ilk uçağın çarpmasından dakikalar sonra Kuzey Kulesi lobisine girdiğinde kurbanların yandığını gördü ve bu sahneyi filme alamayacak kadar korkunç buldu.

İddia 2 - Erimiş çelik

AttackOnAmerica.net web sitesi "Bize yalan söylendi" diye duyuruyor. “İlk yalan, uçaktaki yakıt yükünün yapısal arızaya neden olduğuydu. Hiçbir gazyağı ateşi çeliği eritecek kadar sıcak olamaz .” Gönderinin başlığı “WTC'de Kontrollü Yıkımın Kanıtı”.

Gerçek

Jet yakıtı 800 ila 1500 Fahrenheit sıcaklıkta yanıyor, çeliği eritecek kadar sıcak değil (2750 Fahrenheit). Ancak uzmanlar, kulelerin çökmesi için çelik çerçevelerinin erimesine gerek olmadığı, yalnızca yapısal güçlerinin bir kısmını kaybetmeleri gerektiği ve bunun da çok daha az ısıya maruz kalmaları gerektiği konusunda hemfikir.

The Collapse Of Burning Buildings: A Guide To Fireground Safety kitabının yazarı emekli New York itfaiye şefi yardımcısı Vincent Dunn, "Bir bina yangınında hiç erimiş çelik görmedim" diyor . “ Ama çok fazla bükülmüş, eğrilmiş, eğilmiş ve sarkmış çelik gördüm. Olan şu ki, çelik her iki uçtan da genişlemeye çalışıyor, ancak artık genişleyemeyince sarkıyor ve çevredeki beton çatlıyor."

Amerikan Çelik İnşaat Enstitüsü'nden kıdemli mühendis Farid Alfawak-hiri, "Çelik, 1100 Fahrenheit sıcaklıkta gücünün yaklaşık yüzde 50'sini kaybediyor" diyor. "Ve 1800 derece sıcaklıkta muhtemelen yüzde 10'un altındadır."

NIST ayrıca, püskürtülen yangına dayanıklı izolasyonun büyük bir kısmının, çarpan jetlerin yolundaki çelik kirişlere çarparak metali ısıya karşı daha savunmasız bıraktığına inanıyor.

Ancak San Diego'daki Kaliforniya Üniversitesi'nde mühendislik profesörü ve Popular Mechanics'in danıştığı yedi yapı mühendisi ve yangın uzmanından biri olan Forman Williams, yanan tek şeyin jet yakıtı olmadığını belirtiyor.

Jet yakıtı WTC yangınlarının katalizörü olsa da, ortaya çıkan yangının binaların içindeki kilim, perde, mobilya ve kağıt gibi yanıcı malzemeler nedeniyle daha da yoğunlaştığını söylüyor . NIST, yangın ceplerinin 1832 Fahrenheit dereceye ulaştığını bildirdi.

Williams, Popular Mechanics'e "Jet yakıtı ateşleme kaynağıydı" dedi . “Belki 10 dakika boyunca yandı ve [kuleler] 10 dakika sonra hala ayaktaydı. Sonunda onları yere düşüren ısı transferinden sorumlu olan, daha sonra yanan malzemenin geri kalanıydı.

İddia 3 - Kaynağı belirsiz toz bulutu

Her kule çökerken, binaların yanlarından açıkça görülebilen toz ve moloz yığınları dışarı fırladı. The New York Times'ta Acı Sorular: 11 Eylül Saldırısının Bir Analizi kitabının reklamında şu iddia yer alıyordu: “Binalardan fırlayan beton bulutların sadece bir çöküşle oluşması mümkün değil. Patlamalardan meydana geliyorlar .”

Çok sayıda komplo teorisyeni, patlayıcı uzmanı ve New Mexico Madencilik ve Teknoloji Enstitüsü'nün başkan yardımcısı olan Van Romero'nun 11 Eylül'de Albuquerque Journal tarafından alıntılandığını belirtiyor."Binaların içinde kulelerin yıkılmasına neden olan patlayıcılar vardı" dedi.

Makale şöyle devam ediyor: "Romero, yapıların çöküşünün, eski yapıları yıkmak için kullanılan kontrollü patlamalara benzediğini söyledi."

Gerçek

Her kule çökmeye başladığında, çöken bölgenin üzerindeki tüm katların ağırlığı, toz haline getiren bir kuvvetle sağlam en yüksek zemine doğru baskı yaptı. Büyük enerjiyi absorbe edemeyen bu zemin çökecek, kuvvetleri aşağıdaki zemine iletecek ve çöküşün zincirleme bir reaksiyonla bina boyunca aşağıya doğru ilerlemesine izin verecektir.

Ryan-Biggs Associates'te yapı mühendisi ve FEMA raporu üzerinde çalışan Amerikan İnşaat Mühendisleri Derneği ekibinin bir üyesi olan David Biggs'e göre mühendisler bu süreci "pancake" olarak adlandırıyor ve bu sürecin başlaması için bir patlamaya gerek yok.

Tüm ofis binaları gibi WTC kuleleri de büyük miktarda hava içeriyordu. Onlar pankek yaptıkça, tüm bu hava, beton ve çöküşün kuvvetiyle ufalanan diğer döküntülerle birlikte, muazzam bir enerjiyle dışarı atıldı.

NIST baş araştırmacısı Shyam Sunder , Popular Mechanics'e şunları söylüyor: "Bir zeminin önemli bir kısmı çöktüğünde, pencereden hava ve beton tozu fırlayacak." Sunder, bu toz bulutlarının kontrollü bir yıkım izlenimi yaratabileceğini ekliyor, "ancak bu algıya yol açan şey zeminin yassılaşmasıdır."

Yangının çöküşleri tetiklediği yönündeki bilimsel sonuca katılan Romero, Journal'dan geri çekilme talebinde bulundu . 22 Eylül 2001'de basıldı. "Bilimsel itibarımın tehlikede olduğunu hissettim." Ancak Emperors-clothes.com başka bir şey daha gördü:

“Romero'nun araştırma enstitüsünün maaş sorumlusu Pentagon'dur. Doğrudan veya dolaylı olarak baskı uygulandı ve Romero orijinal ifadesini geri çekmeye zorlandı.” Romero şöyle yanıt veriyor: “Komplo teorisyenleri hükümetin bana ulaştığını söylediler. Bu gerçeklerden en uzak şey. Bu üç yıldır boynumda bir albatrostu.”

İddia 4 - Sismik çiviler

WTC'nin 34 mil kuzeyinde, New York Palisades'te bulunan Columbia Üniversitesi'nin Lamont-Doherty Dünya Gözlemevi'ndeki sismograflar, 11 Eylül olaylarını kaydetti. WhatReallyHappened.com web sitesinin bildirdiğine göre, "En güçlü sarsıntıların tümü, çökmelerin başlangıcında, düşen molozların yere çarpmasından çok önce kaydedildi."

Radyo talk-show sunucusu Alex Jones tarafından yönetilen Prisonplanet.com web sitesindeki bir köşe yazarı, sismik sivri uçların (Grafik 1'deki kutulu alan) "büyük patlamaların kuleleri yıktığının tartışılmaz kanıtı" olduğunu iddia ediyor.

Site, bulgularının gözlemevindeki iki sismolog Won-Young Kim ve Arthur Lerner-Lam tarafından desteklendiğini söylüyor. Prisonplanet.com'a göre her "kısa süreli keskin artış", "yıkım tarzı bir patlama" ile tutarlıydı.

Gerçek

Lerner-Lam, Popular Mechanics'e "Patlamaların kuleleri yıktığı sonucunun bilimsel bir temeli yok" dedi . "Çalışmamızın bu temsili kategorik olarak yanlıştır ve bağlamda değildir."

Lamont-Doherty tarafından yayınlanan rapor, iki kuleye çarpan uçakların ürettiği sismik verileri ve her iki binanın daha sonra yıkılmasını gösteren çeşitli grafikler içeriyor. WhatReallyHappened.com, 30 dakikalık bir zaman aralığındaki okumaları gösteren yalnızca bir grafiği  görüntülemeyi seçmektedir.

Bu grafikte, 8 ve 10 saniyelik çöküşler, yanıltıcı bir şekilde, bir çift ani yükseliş olarak görünüyor. Lamont-Doherty'nin aynı verileri içeren 40 saniyelik grafiği çok daha ayrıntılı bir tablo ortaya koyuyor: Sismik dalgalar (Güney Kulesi için mavi, Kuzey Kulesi için kırmızı) küçükten başlıyor ve binalar yere düştükçe yükseliyor. Tercüme: bomba yok.

İddia 5 - WTC 7'nin çöküşü

İki kulenin düşmesinden yedi saat sonra 47 katlı WTC 7 çöktü. 911review.org'a göre: "Video, bunun bir yangın sonrası çökme olmadığını, daha ziyade kontrollü bir yıkım olduğunu açıkça gösteriyor: İnternet araştırmacıları arasında jüri de bu işin içinde."

WTC 7, yakın zamanda çöken İkiz Kulelerin enkazının ortasında duruyor. Düşen enkaz nedeniyle hasar gören bina, saatlerce süren yangına dayandı. Uzmanlar, yıkım tarzı bir patlama değil, bu birleşimin, WTC 7'nin giderek çökeceğinin sinyalini veren tavan hattının "bükülmesine" yol açtığını söylüyor.

Gerçek

Pek çok komplo teorisyeni, FEMA'nın, çökmeden önce WTC 7'de nispeten hafif hasar olduğunu söyleyen ön raporuna işaret ediyor. Daha fazla zaman ve kaynaktan yararlanan NIST araştırmacıları artık WTC 7'nin düşen enkaz nedeniyle FEMA raporunda belirtilenden çok daha fazla zarar gördüğü yönündeki çalışma hipotezini destekliyor.

NIST'ten Sunder, Popular Mechanics'e şunları söylüyor: "Bulduğumuz en önemli şey, bina 7'nin güney cephesinde aslında fiziksel hasar olmasıydı. " "Yüzünün yaklaşık üçte birinde merkeze ve tabana doğru - yaklaşık 10 kat - binanın derinliğinin yaklaşık yüzde 25'i kazıldı." NIST ayrıca WTC 7'nin üst katlarında ve güneybatı köşesinde daha önce belgelenmemiş hasar olduğunu da keşfetti.

NIST araştırmacıları, yoğun yangın ve ciddi yapısal hasarın bir kombinasyonunun çöküşe katkıda bulunduğuna inanıyor, ancak kesin oranın belirlenmesi daha fazla araştırma gerektiriyor.

Ancak NIST'in analizi, WTC 7'nin düşüşünün, bir yapının bazı bölümlerinin başarısızlığının sonuçta tüm binanın yıkılmasına neden olan gerilimler yarattığı bir süreç olan "aşamalı çöküşün" bir örneği olduğunu öne sürüyor. WTC 7'nin düşüşünü gösteren videolar, iki çatı katının birbiri ardına yapının içinde kaybolmasından hemen önce binanın cephesindeki çatlakları veya "bükülmeleri" gösteriyor.

Yapının çöken doğu tarafı çapraz bir çöküşle batı tarafını aşağı çekerken, tüm bina kendi üzerine çöktü.

NIST'e göre binanın başarısızlığının temel bir nedeni vardı: Alışılmadık bir tasarımda, görünür kıvrımların yakınındaki sütunlar, her kat için yaklaşık 2000 metrekarelik taban alanı olan olağanüstü büyük yükler taşıyordu.

Sunder, "Ön analizimizin gösterdiği şey, eğer alt katlardan birindeki tek bir sütunu çıkarırsanız, bunun dikey bir çöküşe yol açabileceği ve böylece tüm bölümün çökebileceğidir" diye belirtiyor.

Halen araştırılmakta olan iki olası faktör daha vardır: Birincisi, beşinci ve yedinci katlardaki kafes kirişler , yükleri bir sütun grubundan diğerine aktarmak için tasarlanmıştır. Güney yüzündeki sütunların görünüşte hasar görmesi nedeniyle, binanın diğer yüzlerindeki sütunlara yüksek gerilimler iletilmiş ve dolayısıyla bunların yük taşıma kapasiteleri aşılmış olabilir.

İkincisi, beşinci kattaki yangın yedi saate kadar yandı. Sunder, "WTC 7'de yangınla mücadele yoktu" diyor. Müfettişler, yangının birçok kiracının acil durum jeneratörlerini çalıştırmak için kullandığı dizel yakıt tanklarından kaynaklandığına inanıyor .

Binadaki tankların çoğu oldukça küçüktü ama beşinci kattaki bir jeneratör, basınçlı bir hat aracılığıyla bodrumdaki büyük bir tanka bağlıydı. Sunder şöyle diyor: "Şu anki çalışma hipotezimiz, bu basınçlı hattın uzun bir süre boyunca [yangına] yakıt sağladığı yönünde."

WTC 7, aldığı fiziksel hasara veya saatlerce yanan yangına dayanabilirdi, ancak bu birleşik faktörler - binanın alışılmadık yapısıyla birlikte - zincirleme reaksiyonla çöküşü başlatmak için yeterliydi.