Cadılar, kurt adamlar ve vampirler: Nazilerin doğaüstü arayışı

Marvel'in gişe rekorları kıran filmi Kaptan Amerika: İlk Yenilmez (2011) filminde bir Nazi subayı, sahibine sonsuz güç bahşettiği söylenen antik bir kalıntı olan Tesseract'ı aramaktadır. Aslında Kaptan Amerika, Nazi doğaüstücülüğünün pek çok unsurunu içermektedir.

Gizli güçler, çılgın bilim adamları, fantastik silahlar, insanüstü bir üstün ırk ve Üçüncü Reich'a sınırsız güç veren büyülü emanetler...

Bu film bu tür temaları işlemekte yalnız değildir. Steven Spielberg'in Raiders of the Lost Ark (1981) filminde Indiana Jones (Harrison Ford), yine Naziler tarafından aranan eski Yahudi Ahit Sandığı'nı bulmak için yarışıyordu.

İki büyük ekran uyarlamasında (2004 ve 2008) ve bilgisayar oyunlarında rol alan bir çizgi roman süper kahramanı olan Hellboy ise Nazi okültistleri tarafından Dünya'ya çağrılan bir iblisti.

Bunlar sadece üç örnek. Popüler kültür, İkinci Dünya Savaşı dönemi çizgi romanlarından 21. yüzyıl video oyunlarına ve klasik bilimkurgu filmlerinden çağdaş korku filmlerine kadar uzun zamandır Nazi doğaüstü imgeleriyle dolup taşmaktadır.

Neredeyse aynı süre boyunca pek çok akademisyen bu tür fikirleri en iyi ihtimalle abartılı, en kötü ihtimalle de tamamen kurgusal bularak reddetmiştir.

Yine de Nazizm ile doğaüstü arasında önemli bir bağ olduğuna dair pek çok kanıt vardır. Hiçbir kitlesel siyasi hareket ''doğaüstü hayali'' bu kadar bilinçli ve tutarlı bir şekilde kullanmamıştır.

Okültizm ve sınır bilimi, pagan, Yeni Çağ ve doğu dinleri, halk irfanı, mitoloji ve diğer doğaüstü doktrinler. Naziler bu fikirleri ve uygulamaları, yeni maneviyat biçimleri ve dünyaya dair yeni açıklamalar -bilimsel doğrulanabilirlik ile geleneksel din arasında bir yerde duran açıklamalar- arayan bir Alman erkek ve kadın neslini kendilerine çekmek için kullandılar.

İktidara geldikten sonra, hiçbir kitle partisi bu tür doktrinleri uygun hale getirmek ve kurumsallaştırmak bir yana, denetlemek veya ayrıştırmak için bu kadar çaba sarf etmedi.

Bunlar bilim ve din alanına, kültür ve sosyal politikaya, savaşa, imparatorluğa ve etnik temizliğe uygulandı. Nazizm ile doğaüstü arasındaki bu ilişkiyi anlamadan Üçüncü Reich'ın tarihini anlamak mümkün değildir.

Paganizm: Antik mitolojiyi altüst etmek

22 Aralık 1920'de Nazi Partisi bir Kış Gündönümü festivaline sponsor oldu. Başlıca Nazi gazetesi olan Völkischer Beobachter'e (Halkın Gözlemcisi) göre festival önemliydi çünkü savaşın ve 1918-19 sol devrimlerinin ardından ırksal ve ruhani birliğin yeniden tesis edilmesine yardımcı olacaktı.

Bir konuşmacı, gündönümü ile sembolize edilen Aryan medeniyetindeki rönesansın, eski çağlarda İskandinav mitolojisi ve dini tarafından kehanet edildiğini açıkladı. Nazi Partisi'nin kurucularından Anton Drexler'e göre "Nasyonal Sosyalist gündönümü", "Alman düşüncesine dönüşün gözle görülür bir işaretiydi".

Bir başka konuşmacı İskandinav güneş tanrısı Baldur'dan, pagan tanrılarından ve kahramanlarından ve İskandinav mitolojik kahramanı Siegfried'in büyük tarihinden "onun içimizde doğuşu, bu bizim gündönümü duamızdır) diye bahsetti.

Pagan Alman Noel geleneğini Naziler icat etmedi. Organizatörler, on yıl kadar önce Ariosofy olarak adlandırılan ezoterik inanç sisteminin savunucuları Guido von List ve Jörg Lanz von Liebenfels tarafından canlandırılan benzer gündönümü festivallerine borçluydular.

Ancak Naziler, Hıristiyanlığın yıkıcı kurum ve doktrinlerine alternatif olarak gördükleri daha ''otantik'' bir Cermen dindarlığını destekleme girişimlerinde bu pagan-ezoterist gelenekleri iyi bir şekilde kullandılar.

Reichsführer-SS Heinrich Himmler, 1935 ile 1944 yılları arasında yaklaşık on yıl boyunca Hexen- Sonderauftrag'ı (Cadılar Özel Görev Gücü ya da Cadı Bölümü) Ortaçağ Katolik Kilisesi'nin Orta Avrupa'da pagan dini uygulamalarına karşı uyguladığı zulümle ilgili arşiv malzemesi toplamakla görevlendirdi.

Bölüm çeşitli yerel ve bölgesel arşivlerden yaklaşık 30.000 belge topladı. Himmler'e göre bu birimin amacı, "egemen Aryan-Germen doğa dininin çökmekte olan Yahudi-Hıristiyan dini tarafından nasıl yenilgiye uğratılabildiği" bilmecesini çözmekti.

SS cadı araştırmacıları, Nordik ''cadıların'' en eski Cermen destanlarından gelen "Alman inancının garantörleri" ve "doğal şifacılar" olduğu sonucuna vardı. Ortaçağ Katolik Engizisyonu, sözde cadıları şeytanla işbirliği yapmakla suçlayarak Alman dininin uygulanmasını suç saymış ve ruhani liderlerinin öldürülmesini meşrulaştırmıştı.

Naziler, daha ''otantik'' bir Cermen dindarlığını destekleme girişimlerinde pagan-ezoterist gelenekleri iyi kullandılar.

Bu tür teoriler, Spielberg'in Indiana Jones filmlerindeki olay örgülerine ve karakterlere ilham verdiğine inanılan arkeolog Otto Rahn tarafından bir adım daha ileri götürüldü.

Rahn, 1933 yılında yazdığı Kâse için [ya da Kâse'ye karşı] Haçlı Seferi adlı kitabında, "İsa'nın kadehi "nin, Himalayalar'dan Avrupa'ya beyaz bir güvercin tarafından getirilen ve cennetten düşen bir taşın sembolü olan Hint manisinden geldiğini ileri sürmüştür.

Himmler ve SS tarafından desteklenen Rahn'ın ikinci kitabı Lucifer's Court (1937) daha da ileri gitti. Bu kitapta Kâse'nin, Tibet ve Kuzey Hindistan'dan İran yoluyla gelen pagan, Ur-Aryan dinini uygulayan Luciferians -kelimenin tam anlamıyla şeytana tapanlar- adlı bir ortaçağ kültünün merkezinde yer aldığını öne sürmüştür.

Sapkınlık ve büyücülükle suçlanan Hint-Aryan uygarlığı Thule'nin (batı geleneğinde Atlantis) bu son temsilcileri Katolik Kilisesi tarafından ortadan kaldırılmış, ancak öğretileri Tapınak Şövalyeleri ve Tibetli rahipler tarafından korunmuştur.

Rahn'ın teorileri Tibet Budizmi, Hinduizm ve Hint-Aryan mitolojisi ile Orta Çağ'da Almanya'da, Goethe'nin Faust'undaki Walpurgis Gecesi sahnesinin geçtiği Harz dağlarındaki Brocken gibi yerlerde uygulanan paganizm, Luciferianizm ve büyücülük arasında bağlantı kuruyordu.

Bu durum birçok Nazi'nin neden Tibet'in Ur-Aryan uygarlığının (Atlantis veya Thule) bir dizi sel felaketinden sonra yok olmasından kaçan eski bir Hint-Aryan halkının yurdu olduğuna inandığını açıklamaktadır.

Gerçekten de, tarihçi George Williamson'ın yazdığı gibi, tüm bu İskandinav ve Hint-Aryan dini gelenekleri "farklı yönlere gidiyor gibi görünse de", hepsi "Nazi rejiminin istediği ulusal bir dindarlık oluşturma amacına" hizmet ediyordu.

Okültizm: Tuhaf bilim

Tüm Naziler okültizm ve paganizm konusunda hevesli değildi. Mayıs 1941'de, kısa süre sonra Hitler'in yardımcısı olacak olan Martin Bormann, Nazi yetkililerine bir memorandum gönderdi.

Bormann şöyle yazıyordu: "Dinî ve okült çevreler, mucize hikâyelerini, kehanetleri ve astrolojik gelecek tahminlerini bilinçli bir şekilde yayarak halk arasında kafa karışıklığı ve güvensizlik yaymaya çalışmaktadır." deyip "Dikkatli olmalıyız" diye ekleyen Bormann,

"Özellikle kırsal bölgelerde hiçbir parti üyesinin siyasi falcılığın, mucizelere veya batıl inançlara inanmanın ya da gizli mucize yaratmanın yayılmasında yer almamasına özen göstermeliyiz" dedi.

Bormann'ın genelgesi şu soruyu akla getiriyor: Sekiz yıl iktidarda kaldıktan ve iki yıl savaştıktan sonra, Üçüncü Reich okültizmi engellemek için neden daha agresif bir şekilde harekete geçmedi?

Sorunun yanıtı, Nazilerin kendilerinin de pek çok okült ve uç bilimsel uygulamayı benimsemiş olmasıdır. Nazi liderleri bilimsel araştırmayı yeniden çerçevelendirmek, tıbbi uygulamaları iyileştirmek, ekonomik üretimi artırmak ya da ırk ve yerleşim politikasını şekillendirmek için astroloji ve parapsikolojiden radyesteziye kadar her şeyi destekledi.

Nazi propaganda bakanı Joseph Goebbels malzeme üretmeleri için astrologlar tuttu. Parapsikolog Hans Bender'in okült deneyleri büyük gazetelerde haber olmuş ve Hitler ve Himmler tarafından finanse edilen Reich tarafından finanse edilen bir enstitü tarafından desteklenmiştir.

Hitler ve Himmler'in, buzdan yapılmış gök cisimlerinin kozmik ve insanlık tarihinin gidişatını belirlediğini iddia eden tuhaf Dünya Buz Teorisi doktrinine bağlılıkları daha da güçlüydü.

Rejim, 1936 Olimpiyatları için Berlin'deki atletizm sahalarını hazırlamak üzere, topraktaki ve yıldızlardaki kozmik güçlerden yararlanmaya dayanan okült esinli biyodinamik tarımı bile kullandı.

Savaş sırasında bu karar alma ve politika yaklaşımı hem fantastik hem de canavarca projelerin kolaylaştırılmasına yardımcı oldu. Üçüncü Reich, askeri saldırganlığı ve toprak genişlemesini meşrulaştırmak için folkloru, okültizmi ve uç bilimleri kendine mal etti.

Hint-Aryan dini ve İskandinav mitolojisinin unsurları, Nazi jeopolitik anlayışlarını ve Asya ve Orta Doğu güçleriyle ittifak kurma çabalarını şekillendirdi. Mussolini görevden alınıp hapse atıldıktan sonra SS'ler onu bulmak için üç düzine okültist topladı.

Hitler'in kendisi de savaş zamanı operasyonlarına büyülü bir yaklaşım benimsemiştir. Halkın desteğini çekerken ve kararlar alırken, askeri koşulların pratik bir değerlendirmesini yaptığı kadar sezgilerine ve inancına da güveniyordu.

Propaganda bakanlığı, SS ve Dışişleri Bakanlığı savaş zamanı propagandası yapmak ve askeri istihbarat toplamak için profesyonel astrologlar ve kâhinler istihdam etti. Örneğin Alman Donanması 1942'de düşman savaş gemilerinin yerini tespit etmek için bir Sarkaç Enstitüsü kurdu ve 1943'te, Mussolini tahttan indirilip hapse atıldıktan sonra, SS üç düzine okültisti topladı ve onları Mussolini'nin izini sürmekle görevlendirdi.

Bu okült ve uç bilimsel teoriler zararsız olmaktan çok uzaktı. Kötü şöhretli SS doktoru Sigmund Rascher'in, doğal şifa ve biyodinamik tarımın savunucusu ve insanların içsel gelişim yoluyla ayrı bir ruhani dünyaya erişmeyi öğrenebileceğine inanan Almanya'nın önde gelen Antroposofistlerinden biri olan Hanns Rascher'in oğlu olması tesadüf değildir.

Genç Rascher, Himmler'in en iğrenç yardımcılarından biri oldu ve Dachau toplama kampında korkunç insan deneyleri gerçekleştirdi. Babasının ''biyodinamik'' öğretileri işgal altındaki Polonya'da Alman tarımını geliştirmek için de uygulandı.

Raschers, 20. yüzyılın en kötü suçlarından bazılarını üreten okült ve uç bilimsel düşünce ile Nazi ırk bilimi arasındaki daha geniş bağın bir örneğiydi.

Vampirizm: Yahudi ''kan emicilere'' karşı kampanya

1943 yazında Nazi Partisi Bölgesel Eğitim Ofisi, Der jüdische Vampyr chaotisiert die Welt (Yahudi Vampir Dünyaya Kaos Getiriyor) başlıklı bir broşür yayınladı.

"Dünya Paraziti Olarak Yahudi" konulu bir propaganda dizisinin parçası olan broşür, İkinci Dünya Savaşı'nın "üç bin yıldır siyasi ve ekonomik kara büyü yayan" Aryanlar ve Yahudiler arasındaki varoluşsal bir çatışmayla tanımlandığını savunuyordu.

"Nazi propagandacısı şöyle devam ediyordu: "Bir ulusun bedeninde nerede bir yara açılsa, Yahudi şeytanı her zaman hasta yerde beslenir," tıpkı "rüyalardan gelen güçlü bir parazit" gibi.

Bu propaganda boş bir retorik değildi. Nazi liderleri Yahudileri gerçekten de İkinci Dünya Savaşı'nın yıkımından (ve tarih boyunca işlenen neredeyse tüm suçlardan) sorumlu, her şeye gücü yeten, doğaüstü canavarlar olarak görüyordu.

Kavgam'da Hitler, Yahudilere "vampirler", "kan emiciler" ve "asalaklar" olarak birçok kez atıfta bulunmuş ve "nerede ortaya çıkarsa çıksın, ev sahibi halkın kısa ya da uzun bir süre sonra yok olduğunu" belirtmiştir.

Hitler, Yahudi'nin "toprağı asla işlemediğini", "onu yalnızca sömürülecek bir mülk olarak gördüğünü" ekledi. Yeni efendisinin "en sefil zorbalıkları sayesinde, ona karşı duyulan nefret giderek açık bir nefrete dönüşür. Kan emici zorbalığı o kadar büyük hale gelir ki ona karşı aşırılıklar ortaya çıkar."

Hitler, "kurbanının ölümünden" sonra, "vampirin de er ya da geç öleceğini", bu nedenle Yahudilerin her zaman uzun süre beslenebilecekleri yeni, sağlıklı toplumlar arayacaklarını söyledi.

Kavgam'da Hitler, Yahudilere ''vampirler'', ''kan emiciler'' ve ''süngerciler'' olarak çok sayıda atıfta bulunmuştur.

Hitler için sadece birkaç Yahudi ''vampiri'' öldürmek "tamamen önemsizdi". Bu durumda "asıl sonuç, birkaç başka kan emicinin... çok daha çabuk işe girmesiydi". Ölümsüz bir vampir gibi, Yahudi'nin de "çürüme kokusuna, kadavra kokusuna, zayıflığa, dirençsizliğe, kişisel benliğin teslimiyetine, hastalığa, soysuzluğa'' ihtiyacı vardı!

Ve kök saldığı her yerde çürüme sürecini devam ettirir!" Hitler'in Aralık 1941'de şöyle demesine şaşmamalı: "Yaşamı yok eden kişi ölümü de göze almış demektir. Yahudilerin başına gelenlerin sırrı budur. Yahudi'nin bu yıkıcı rolünün bir şekilde ilahi bir açıklaması vardır."

Holokost, topyekûn savaş, ekonomik kıtlık ve şiddetli Bolşevizm karşıtlığıyla şiddetlenen, ırksal ötekiye karşı uzun vadeli bir Avrupalı sömürgeci şiddet modelinin bir parçasıydı. Yine de Üçüncü Reich'ın Yahudilere yönelik özel soykırım planları diğer Avrupalı sömürgecilerin planlarından daha radikaldi.

Çünkü Naziler yalnızca Darwin, Kipling ya da İncil'den değil, Lanz von Liebenfels ve diğer ırkçı okültistlerle paylaştıkları doğaüstü bir hayalden de yararlandılar.

Naziler ancak Yahudileri vampirlerle, Ari ırkı yok etmeye niyetli neredeyse insanüstü düşmanlarla ilişkilendirerek bu kadar çok sayıda zararsız sivili bu kadar korkunç bir şekilde öldürmenin kavramsal zeminini hazırlayabilmişlerdir.

Kurda dönüşme: Wehrmacht'ın Kurtadamları

İkinci Dünya Savaşı'nın sona ermesinden sadece birkaç yıl sonra Oxford'lu tarihçi Robert Eisler, Kraliyet Tıp Derneği'nde İnsanın Kurda Dönüşmesi başlıklı bir konferans verdi: Sadizm, Mazoşizm ve Likantropinin Antropolojik Bir Yorumu. Eisler'e göre likantropi inancı antik ve ortaçağ Almanya'sında yaygındı.

Eisler, bir hayvana dönüşme yeteneğine olan bu inancın, folklorik kurt adam kavramını her yerde kullanan Üçüncü Reich'ta yeniden canlandırıldığını belirtti.

Hitler'e göre hiçbir şey "acımasız bir gencin gözlerinde yırtıcı bir hayvanın gurur ve bağımsızlık parıltısını bir kez daha görmekten" daha heyecan verici olamazdı. "Kurt sürüleri" halinde örgütlenerek, gecenin köründe Almanya'nın düşmanlarını avlayıp öldürebileceklerine inanıyordu.

Hitler askerlerini kurtlar gibi "sürüler halinde düşmanın üzerine atılmaya" çağırıyordu. Ukrayna'daki karargâhı "Kurtadam" yerleşkesi, Doğu Prusya'daki daha iyi bilinen karargâhı ise Wolfsschanze (Kurt İni) olarak biliniyordu.

Hem Himmler'in hem de etkili Nazi ideologu Alfred Rosenberg'in araştırma enstitüleri, "kurt adamın cisimleşmesinin Aryan ve Alman masallarında ve adlandırma geleneklerinde yer aldığını" ve Alman ırksal ruhunun Ur-Germen özelliklerinden biri olduğunu öne süren raporlar hazırladı.

Nazi halkbilimci Lutz Mackensen, "kurt adam ile Slav vampiri" arasında hiçbir bağlantı olmadığını yazmıştır. Vampirler (Nazi zihninde Yahudilerle bağlantılıydı) kötü ve ırksal olarak yozlaşmışlardı.

Öte yandan kurt adamlar, hayvanlara dönüşebilen ve asla "şeytana hizmet edemeyen" nadir kahramanlar grubuna aitti. Alfred Rosenberg'in astlarından biri tarafından bir tezde ortaya atılan bir argümana göre, "Tanrı'nın köpekleri" olarak kurt adamlar, insanları kötülüğe karşı savunan ve ruhlarını koruyan iyilik güçleriydi.

Aslında Üçüncü Reich, Hermann Löns'ün Otuz Yıl Savaşları sırasında Almanları yabancı istilasına karşı savunan bir grup partizanı konu alan 1910 tarihli romanı Der Wehrwolf'un yeniden yayınlanmasını aktif olarak desteklemiştir.

Hitler, Himmler ve Goebbels kendi yeni partizanlarına isim seçerken isimlendirme konusunda küçük ama önemli bir noktaya dikkat çekmişlerdir. Löns'ün Wehrwolf'u ve iki savaş arası ''Wehrwolf'' hareketi, Almanca ''savunma'' kelimesinin bir oyunu olan Wehr terimini kullanıyordu.

Hitler ve Himmler bunun yerine, düşman hatlarının gerisinde faaliyet göstermek üzere toplanan gönüllülerden oluşan kendi paramiliter birliklerinin adı için kelimenin daha açık bir şekilde doğaüstü türevi olan Werwolf'u seçtiler.

Hitler, Himmler ve Goebbels'e göre 'Kurt Adam Operasyonu', tam zafer ya da kıyamet vizyonlarında temel bir unsur teşkil ediyordu. Ne de olsa zamanlaması, Müttefiklerin Reich'ı işgalinin yaklaştığı ve Komünist partizanların Alman işgalcilere karşı gerilla savaşı, suikast ve sabotajlar gerçekleştirdiği doğuda yerel milis hareketlerinin yükselişte olduğu bir döneme denk geliyordu. Himmler Ekim 1944'te, Müttefiklerin fethettiklerine inandıkları topraklarda bile Almanların "sürekli olarak yeniden canlanacağını ve kurt adamlar gibi ölüme meydan okuyan gönüllülerin düşmana arkadan zarar verip yok edeceğini" duyurdu.

Nazi Alacakaranlığı: Reich'ın Ragnarok'u

Hitler'in en sevdiği besteci olan Richard Wagner'in Halka Döngüsü'nün son operasının adı Götterdämmerung, Tanrıların alacakaranlığıdır. Başlık, Eski İskandinav efsanesi Ragnarok'tan, yani tanrılar ve düşmanları arasındaki son, dehşet verici bir savaşla doruğa ulaşan ''tanrıların kaderi''nden türetilmiştir.

13. yüzyıl şiir ve düzyazı destanı Edda'dan alınan Ragnarok, Jotunheim devlerinin, Muspellheim ateş iblislerinin ve Midgard Yılanı'nın bir dizi saldırısını önceden haber veriyordu.

Bu korkunç çarpışmada Odin, Thor ve Baldur öldürülecek, yeryüzü ve gökyüzü yok olacak ve güneş kararacaktır. Yine de kehanete göre Thor'un iki oğlu kıyametten sağ kurtulacak, Baldur Hel'den dönecek ve Dünya ile insanlık yeniden doğacaktır.

Götterdämmerung pek çok açıdan Edda'dan farklıdır, zira Wagner'in tetralojisi esasen Edda'nın devleri ve ateş iblislerinin yerine cüceler Hagen ve Alberich'in geçtiği Ortaçağ Alman destanı Nibelun Genlied'e (Cücelerin Şarkısı) dayanmaktadır.

Ancak her iki anlatı da amansız doğaüstü düşmanlara karşı verilen nihai bir savaşla sonuçlanır ve her ikisi de aynı şekilde sona erer. İskandinav tanrıları ve kahramanları bir kurtuluş mesajı olarak ateşte yanarak yok olurlar.

Bu varoluşsal yangın fikri, ya nihai zaferi (Endsieg) ya da topyekûn yenilgiyi getirecek bir dizi savaş, özellikle savaşın son yıllarında öne çıkmıştır. Çoğu Nazi ve milyonlarca Alman için doğal ve doğaüstü, deneysel ve uç bilim arasındaki çizgi her zaman gözenekliydi.

Ancak Üçüncü Reich Stalingrad'dan sonra topyekûn savaş dönemine girdiğinde, alacakaranlıktan ilham alan düşünce daha da fantastik ve şiddetli bir ifade buldu. Bu tür düşünceler Kurt Adam Operasyonu'nda ve daha da dikkat çekici olarak etnik Almanların Slav partizanları vampirlikle suçlamasında açıkça görülüyordu.

Alacakaranlıktan esinlenen doğaüstü düşünce silahlanmaya kadar uzanmış, yerçekimine karşı koyan makineler, ''ölüm ışınları'' ve devasa füzeler de dahil olmak üzere, maddi ya da teknolojik gerçeklikte hiçbir temeli olmayan, aşırı yıkıcı, giderek daha fantastik hale gelen mucize silahlar için umutsuz bir arayışa neden olmuştur.

Savaşın son aylarında pek çok Nazi ve sıradan Alman ölümün kalıcı olmadığına, hayalin gerçek olduğuna, Hitler gibi bir ''büyülü rahibin'' -ya da belki yeni bir peygamberin- kendilerini yok olmaktan kurtarabileceğine inanmak istiyordu.

Bu şekilde, rejimin mucizevi silahlar, partizan kurt adamlar, vampirler ve kendini yakma ritüelleriyle ilgili hayali meşguliyetleri, maddi ve psikolojik sıkıntı çeken Almanlar için bir tür terapi işlevi gördü.

Eğer alacakaranlık imgeleri Almanların gündelik şiddet, suç ve kayıplarla uzlaşmasına yardımcı olduysa, aynı zamanda Üçüncü Reich'ın dağılmasının ve Almanya'nın savaş sonrası yeniden doğuşunun da habercisiydi.

Savaşın sonunda, sıradan Almanlar tarafından paylaşılan sayısız hikaye, kehanet ve komplo teorisi, Yahudileri, komünistleri veya masonları yermekten ziyade intikam ve kurtuluş vizyonları satıyordu.

Almanların doğaüstü hayallere son başvurusu artık siyasi hakimiyet, etnik temizlik ya da imparatorlukla ilgili değildi. Bu daha çok Üçüncü Reich'ın dağılmasının ardından duyulan umut ve korkunun ifadesiydi.

Eric Kurlander, Florida'daki Stetson Üniversitesinde tarih profesörü ve Hitler's Monsters kitabının yazarıdır.