Herkes kendine bir düşman arıyor. Ve ne acıdır ki, en yakınımızdakiler oluyor bu öfkenin hedefi. Kendi acısını kabullenemeyen, başkalarının neşesinden rahatsızlık duyan, huzur bulmuş bir yüz gördüğünde içinde kıskançlık kabaran kalabalıklarla dolu.

Zındık; kendini bu toprağın çocuğu saymayan, Osman’dan rahatsızlık duyan, tarihiyle kavgalı, kimliğiyle küs yaşayan tiptir. Mıgırdıç’ı sever, çünkü onunla meselemiz yoktur. Ama Osman’ı sevmez, çünkü Osman dedesi, dedesi olduğu kadar da davasıdır, istikametidir.

Hazreti İbrahim Putları yıktı, ama ne gariptir ki insanlık, onlardan boşalan yerlere yenilerini koymaya devam etti. Üstelik yeni putlar, eskisinden daha da güçlü hale geldi. Çünkü artık taş ve tahta yerine, nefsin sınırsız tutkuları insanların gönüllerinde putlaşmaya başladı.

Bir insanın karakteri, zor zamanlarda aldığı kararlarla şekillenir. Hakikatin ağır yükünü taşımayı seçenler, kendilerini inşa eden, sağlam bir temel kuranlardır.

Türkiye büyük bedeller ödeyerek bugünlere geldi. Küresel krizlerin, jeopolitik risklerin, savaşların ve ekonomik dalgalanmaların ortasında ayakta kalabilmek için mücadele eden bir ülkeyiz.

Ebabil, küçücük bir kuş topluluğuydu ama bir devrin sonunu getirdi. O yüzden filin çokluğu değil, hakikatin yanında duranların azmi önemlidir.