Hayatın sermayesi güvendir

Hayat dediğimiz uzun ve yorucu yolculukta, insanın elinde tutabileceği en kıymetli hazine nedir?

Kimisi servet der, kimisi makam, kimisi şöhret…

Oysa bütün bunlar gelip geçicidir. Bugün vardır, yarın yoktur.

Asıl kalıcı olan, insana ömür boyu yol azığı gibi eşlik eden şey, güven duygusudur.

Güven, insanı insan yapan, ilişkileri ayakta tutan, dostlukları ebedileştiren sermayedir.

Benim için güven, sadece bir kavram değil, hayatın tam merkezinde duran bir ölçüdür.

Çünkü ben biliyorum ki; güvenmediğin bir insana selam vermek bile zordur.

Güvenmediğin birinin yanında huzur bulamazsın, sırtını dönemezsin, kalbini açamazsın.

Ne kadar yakın görünürse görünsün, o yakınlık hep mesafelidir.

Oysa güven duyduğun biriyle susmak bile bir sohbet, göz göze gelmek bile bir huzurdur.

Hayatta çok şey yaşadım, çok şey gördüm.

Nice makamların nasıl çürüdüğüne, nice zenginliklerin nasıl buhar olduğuna, nice sözlerin nasıl boşlukta kaybolduğuna şahit oldum. Ama güvenini kaybeden bir insanın yeniden ayağa kalkamadığını da gördüm.

Çünkü güven kırıldığı zaman geriye sadece enkaz kalıyor.

Para kazanılır, makam alınır, şöhret geri gelir ama güven bir kez yıkıldı mı, bir daha inşa edilemez.

Asıl zenginlik, sırtını dayayabileceğin bir dosta sahip olmaktır.

Bir gece vakti kapısını çaldığında sana gücenmeyecek, en zor anında omzunu esirgemeyecek, arkandan değil yanında konuşacak dost…

İşte bu, servetlerin en büyüğüdür. İnsan, arkasını kollama ihtiyacı duymadığı bir yoldaşla yürüyorsa, dünya yükünü sırtında değil kalbinde taşır.

Ama bugünün dünyasında güven yıpranıyor.

İnsanlar artık birbirine kuşkuyla yaklaşıyor, sözün kıymeti kalmıyor, dostlukların ömrü kısa oluyor.

Çünkü menfaat, güvenin yerine geçmeye çalışıyor.

Oysa toplumları ayakta tutan şey kanunlar değil, gönüllerdeki güven bağlarıdır.

Güvenin olmadığı yerde söz boşa düşer, yasa işlemez, düzen çöker.

Benim çocuklarıma bırakmak istediğim en kıymetli miras da budur: güvenilir bir isim, sözünün eri bir duruş, arkasında durulabilecek bir gölge.

Çünkü biliyorum ki, hayatın sermayesi güvendir; güven varsa yol da vardır, dost da vardır, bereket de vardır.

Ve her daim şunu hatırlatırım kendime!

Güvenilir olmak, güvenmekten daha büyük bir imtihandır.

İnsan kendisine emanet edilen o görünmez hazineyi koruyabiliyorsa, işte o zaman gerçekten sermaye sahibi sayılır.

Vesselam…