Her şeye saygı mı? Hayır efendim

Modern dünyanın zihinleri uyuşturan en büyük ezberlerinden biri şu cümlede saklıdır “Her fikre saygı duymalıyız.”

Hayır efendim.

Fikirler saygı konusu değildir.

Saygı, insanın şahsiyetine, varoluşuna, emeğine ve haysiyetine gösterilir.

Fikir ise aklın ürünüdür,tartışılır, sorgulanır, eleştirilir.

Bir fikri yalnızca birinin düşüncesi olduğu için dokunulmaz ilan etmek, düşünce özgürlüğünü savunmak değil, düşünmeyi imkansız hale getirmektir.

Irkçılık da bir fikirdir, zulmü meşrulaştıran ideolojiler de.

Bu fikirleri sadece fikir oldukları için meşru kabul edemeyiz.

Çünkü bir fikrin saygıyı hak edip etmediği, onun hakikatle kurduğu bağa göre belirlenir.

Fikir doğruysa savunulur, yanlışsa düzeltilir, gerekirse terk edilir.

Aksi, düşünceyi kutsallaştırmak olur,bu da hakikatin önünde set kurar.

Bugün bir başka problemli alışkanlık da kavramları birbirine karıştırmak.!Fikirle bilgiyi, bilgiyle inancı birbirine karıştırıyoruz.

Oysa bu üçü apayrı mecralardır.

Fikir, kişinin yorumudur, değerlendirmesidir.

Bilgi, ölçülebilir, sınanabilir gerçekliktir,nesneldir, test edilebilir. İnanç ise gönül işidir.

İspat peşinde koşmaz, teslimiyetle yaşanır.

Fikir tartışılır, bilgi kanıtlanır, inanç ise yaşanır.

Bir insanın inancını bilimsel veriyle çürütmeye çalışmak da, bilimsel bir gerçeği kişisel inançla reddetmek de aynı derecede sakattır.

Bu bulanıklıklar yüzünden toplum, neyi savunduğunu neye karşı durduğunu bilemez hale gelir.

Oysa zihinsel berraklık, adaletin ve hikmetin ön şartıdır. Kurmalıyız.

Konuyu bağlayacak olursak.!

Fikre değil, insana saygı.

Bilgiye değil, cehalete savaş.

İnanca değil, dayatmaya karşı duruş. Çünkü hakikat; saygının da, değerlendirmenin de, imanın da mihenk taşıdır.

Vesselam…