İsrail'in “Filistinliler için yapay ada teklifi” ve Hitler'in "Madagaskar Planı"

Geçtiğimiz günlerde İngiliz The Guardian gazetesi, Brüksel'de gerçekleşen bir Dışişleri Bakanları toplantısında bulunan birkaç kayanağa dayanarak, İsrail Dışişleri Bakanı Yisrael Katz'ın söz konusu toplantıda bir video izlettiğini ve “Filistinlilerin Akdeniz'de yapay bir adaya yerleştirilmeleriyle” ilgili bir teklifte bulunduğunu yazdı.

İsrailli bakanın bu teklifi ise, 2.Dünya Savaşı sırasında Hitler yönetimindeki Almanya'nın, Yahudiler için hayata geçirmeye çalıştığı Madagaskar Planı'nı akıllara getirdi.

Peki Madagaskar Planı neydi? İsrail'in bugün “Filistinlilerin Akdeniz'de yapay bir adaya yerleştirilmesi” talepleriyle nasıl örtüşüyor?

Madagaskar Planı'nın ortaya çıkışı

Madagaskar Planı resmi olarak, Alman Dışişleri Bakanlığı'nın Yahudi Masası Başkanı Franz Rademacher tarafından 2. Dünya Savaşı sırasında ortaya atılmıştı.

Ancak bu planın nihai sonuc olan, Yahudilerin Avrupa'dan sürülme fikri, aslında 1880'lerden itibaren Avrupa'daki çeşitli çevrelerde konuşuluyordu.

Polonya hükümeti 1937 yılında Fransız ve İngiliz hükümetlerine bir milyon Yahudi'nin Madagaskar Adası'na ya da İngilizlerin hakimiyetindeki Güney Afrika'ya göç ettirilmesi fikrini sunmuş ancak İngilizler bu fikre sıcak bakmamıştı.

1938 yılında ise dönemin Fransız Dışişleri Bakanı Bonnet, on bin Yahudi'nin Madagaskar Adası'na yerleştirilmesini önerdi. Ertesi yıl bu defa Roosevelt, Mussolini'nin Yahudileri Etiyopya'ya yerleştirme olasılığını değerlendirdiğini açıkladı. Ancak bu planlar hayata geçirilmedi.

2. Dünya savaşı yıllarına gelindiğinde ise bu plan yeniden yüksek sesle dillendirilmeye başlandı.

Alman şehir planlamacılarının, yöneticilerinin ve ekonomistlerinin Yahudileri Avrupa'daki gettolarda ve kamplarda tecrit etmek için çalıştığı bir ortamda, Afrika'nın Alman ve Fransa kontrolü altındaki noktaları, Avrupada yaşayan Yahudiler için bir varış noktası olarak düşünülmeye başlandı.

Alman Dışişleri Bakanlığı'nın Yahudi Masası Başkanı Franz Rademacher; Almanya'nın Fransa'yı mağlup etmesine yakın bir dönemde, Madagaskar ve Fransa'nın yakında düşecek olmasıyla ilgili bir rapor yayınladı.

Rademacher raporunda;

"Yaklaşan zafer Almanya'ya, Avrupa'daki 'Yahudi sorununu' çözme imkanı veriyor. Arzu edilen çözüm şudur. Tüm Yahudilerin Avrupa'dan çıkarılması ve belirlenen bir adaya sınır dışı edilmesidir."

ifadelerini kullanıyordu.

Rademacher'in raporundaki bahsi geçen ada ise, Hint Okyanusu'ndaki bir Fransız sömürgesi ve Afrika adası olan Madagaskar Adası'ydı.

Rademacher'in bu planı, Fransa'nın savaşı kaybetmesinin ve Madagaskar Adası'nın Alman yönetimine geçmesinin ardından, Adolf Hitler tarafından da onaylandı.

Plan daha sonra, 1940 yılı içerisinde Alman yönetiminin tüm kademeleri tarafından görüşüldü ve ayrıntıları ile hazırlandı. Ancak şehirlerdeki getto planlarının da aynı anda işletilmesi nedeniyle Alman hükümeti uzun süre planı devreye alamadı.

Planın hayata geçirilmesi konusunda ısrarlı olan Hitler'in onayıyla proje, SS subaylarının yönettiği Reich Güvenlik Merkez Ofisi'ne devredildi ve 15 Ağustos 1940'ta bu ofis tarafından bir memorandum yayınladı.

Memorandum da planın hızlandırılması konusunda bir yol haritası da belirlenmişti.

Bu yol haritasına göre Madagaskar Planı, dört yıl boyunca yılda bir milyon Yahudi'nin Madagaskar'a yerleştirilmesini öngörüyor ve Madagaskar Adası, SS birlikleri tarafından yönetilen bir polis devleti olarak tanımlanmıştı.

Plana göre; her gün, her biri 1.500 Yahudi taşıyan iki gemi, Madagaskar'a gitmek üzere Avrupa'dan yola çıkacak ve bu şekilde yılda 1 milyon Yahudi'nin Avrupa topraklarından sınır dışı edilmesi sağlanacaktı.

Planın detaylandırılması ve gerçekleştirilmeye çalışılması

Planın SS subaylarının yönettiği Reich Güvenlik Merkez Ofisi'ne devredilmesinin ardından, Almanya'nın o güne kadar uyguladığı Yahudileri Polonya'ya sürme planı askıya alındı ve Madagaskar planı üzerine çalışılmaya başlandı.

Bu süreçte; fikri ortaya atan Alman Dışişleri Bakanlığı'nın Yahudi Masası Başkanı Franz Rademacher, planı şu sözlerle duyurdu.

"Filistin ya da Lublin'deki topraklar yerine Fransız kolonisi Madagaskar, Yahudiler için bir rezerv alanı olarak kullanılacak.”

Rademacher'e göre planın uygulanması, Polonya'daki Alman yetkililer için de iyi bir çözüm gibi görünüyordu. Çünkü bu şekilde, Polonya'nın işgal edilen bölgelerinde, etnik açıdan “saf Alman bölgeleri” elde etmek için fiilen alanlar açılacaktı.

Nitekim 1940 yılının sonlarında, Almanya tarafından Polonya'nın yöneticisi olarak atanan Hans Frank, kendisine bağlı ordu mensuplarına bir bildiri gönderdi.

Bildiride;

“Genel yönetim taradından Yahudilerin, Fransa'nın Almanya'ya bırakacağı Afrika sömürgelerine gönderilmesi kararı verildi. Talimat yakında uyulamaya sokulacak”

ifadeleri yer alıyordu.

SS birliklerinin başkomutanı ve Nasyonal Sosyalist Partisi'nin liderlerinden Heinrich Himmler de, bir radyo yayınında bu kararı halka duyurdu.

Himmler radyoda yaptığı konuşmada;

“Tüm Yahudileri Afrika'ya sürerek Yahudi teriminin topraklarımızda tamamen ortadan kalktığını görmek istiyorum.”

ifadelerini kullandı.

Tüm bu gelişmeler, Alman Dışişleri Bakanlığı'nın Yahudi Masası Başkanı Franz Rademacher tarafından ortaya konulan Madagaskar Planı'nın artık bir fikir olmaktan çıkıp bir “devlet politikası” haline geldiğini gösteriyordu.

Nitekim SS subaylarının yönettiği Reich Güvenlik Merkez Ofisi ve Rademacher'in yayınladığı memorandumda da şu ifadeler yer alıyordu.

"Bu savaşın iki yüzü var. Biri, Almanya'nın bir dünya gücü olarak ihtiyaç duyduğu siyasi, askeri ve ekonomik alanı güvence altına alacak. Diğeri ise dünyayı Yahudilik ve masonluğun zincirlerinden kurtaracak. Madagaskar, Alman İmparatorluğu tarafından sömürge politikası amacıyla değil, Yahudilerin yeniden yerleştirilmesi amacıyla işgal edilecek."

Memoranduma göre Madagaskar Adası bu hedef doğrultusunda; SS polis valisinin idaresi altında manda bölgesi olarak Almanya tarafından devralınacaktı.

Ayrıca adaya, 40.000 Avrupalı yerleşimci yerleştirilecek, Yahudilerin Avrupa ülkelerindeki vatandaşlıkları ellerinden alınacak ve manda yönetimi içinde sınırlı bir özyönetim sağlanacaktı.

İlk olarak 6.000'den fazla Yahudi, 1941 yılı başlarında Alsace-Lorraine eyaleti üzerinden Fransa'nın Vichy bölgesine götürüldü. Bu tahliyeler Madagaskar Planı'nın uygulanmaya başlandığını gösteriyordu.

Bu transferin geçekleştiği günlerde, Almanya tarafından Polonya'nın yöneticisi olarak atanan Hans Frank, Polonya'nın Krakow'daki bir parti toplantısında Madagaskar Planı hakkında konuştu.

Hans Frank konuşmasında;

"Yahudilerin sevkiyatına izin verecek deniz yolları açılır açılmaz, parça parça, teker teker, erkekler, kadınlar ve kızlar gönderilecek. Artık bu tünelin sonunda ışık gördüğümüze inanıyorum."

ifadelerini kullandı.

Planın başarısızlığı

İngiltere'yle savaşın başarısız olması ve uygun deniz yollarının açılmaması nedeniyle Atlantik'i geçme riski bu planı uygulanamaz hale getirdi.

Diğer bir ifade ile Madagaskar Planı, Almanya'nın İngiltere ile denizdeki bir savaşta karşı karşıya kalma riskini almaması ve İngiltere'yi yenememesi nedeniyle uygulanamamıştır.

Nitekim Şubat 1941'in başında Hitler, bir toplantı sırasında bu duruma atıfta bulunarak; İngiliz botlarıyla dolu bir denizde Alman donanma mürettebatının akıbeti konusunda endişe duyduğu için transferlerin gerçekleşmediğini belirtmiştir.

Şubat 1942'ye gelindiğinde ise Rademacher, Madagaskar Planı'nın öldüğünü çünkü alternatif gerçeklerin ortaya çıktığını açıkladı.

Almanya, İngiltere'ye karşı da savaşı kazansaydı, şüphesiz son noktasına gelen bu plan Hitler yönetimi tarafından hayata geçirilecekti.